Ervaringsverhaal: Marije voelde zich welkom bij de verloskundige

Eh, ja, dat wat ze bij mij heel goed doen. Dat er in ieder geval gekeken wordt naar de gezinssi-, situatie en daarin ook echt je welkom laten voelen.

Dus het is dus heel concreet bij mij, dat vond ik súper leuk. Dat de, toen ik me inschreef bij de verloskundigenpraktijk, toen vroeg die mevrouw aan de telefoon ook: wat zijn dan de namen van de beide vaders? Ehm, eigenlijk is dit dus het advies wat bij mij heel goed is gegaan. Dus dat ze vroegen naar de namen van de beide vaders. Eh, ze zetten altijd drie stoelen neer als we komen. Soms kom ik alleen, maar ze zijn dus altijd welkom. En, eh, in het eerste gesprek toen, waarin ze naar de medische geschiedenis vragen, hebben ze ook de niet-biologische vader best wel wat vragen gesteld en zij benoemde ook echt, ook al kan het misschien niet genetisch door hebben gegeven. Als er bij jou iets van dit speelt, dan heeft het nog steeds wel invloed op hoe jij de zwangerschap en de geboorte en daarna gaat beleven. Dus vond ze het belangrijk om het wel te weten en dat vond ik zo fijn. En, en dan misschien het advies dat toen we vooraf gingen kijken ook in het ziekenhuis, toen werd er altijd over de donor gepraat en dat vonden wij niet fijn. Want wij hebben, wij hebben gewoon twee vaders, waarvan er één de biologische vader is. Eh, en zelfs dat, ja, dat is gewoon medisch logisch, maar dan heb ik het liever over de biologische vader dan over de donor. Want het is geen donor. Hij is net zo goed een vader als in een ander gezin.