Ervaringsverhaal: Indira vindt dat verloskundigen de balans moeten vinden tussen luisteren en adviseren

“Nee, maar probeer een soort balans te vinden tussen ehm, eh luisteren en adviseren. Dus ehm en dan beginnen met het luisteren.

Dus begin met gewoon luisteren, aansluiten, horen, voelen. Ehm, eh, een beetje de persoon kennen die tegenover je zit. En daarop afgestemd ehm gaan reageren. Dus niet beginnen met eh advies. Maar gewoon eerst met openstaan en ja, gewoon daarop aansluiten. En mocht iemand… dan merk je vanzelf wel… want voor elke vrouw zal dat anders zijn en voor elke man en voor elk stel en voor elke situatie. Maar als je echt goed afgestemd bent, dan kun je zelf wat toevoegen bij wat daarin nodig is. En dat is soms wel misschien wel veel effectiever dan meteen bam, eh, met zo’n lijst van informatie komen. En geef ook een soort van eh, opties. Zo van joh, je kan die NIPT-test bijvoorbeeld; je kan ervoor kiezen, maar dat betekent dit en dit en dit. Het hoeft niet; maar dat betekent dit en dit en dit. Als je die keuze niet maakt. Dus wees gewoon open en transparant en niet vanuit een, een eh dogma of een, eh… dogma is niet het goede woord. Maar vanuit een overtuiging dat dat de beste weg is. Want volgens mij is er geen een beste weg. Is dat voor iedereen zo verschillend. Daar kun je niet een standaardmenu op opentrekken. Dat bestaat gewoon niet. Ja, en eh, een stukje persoonlijk contact. Dus een eh, eh, hoe noem je dat nou? Ehm, want dat was mijn gynaecoloog bijvoorbeeld die ik in het ziekenhuis… ook, ook een heldin [lacht]. Die heb ik nog niet zoveel genoemd [lacht]. Maar die was ook heel eh, heel erg eh helpend. Ehm, en ik kan dat ook vergelijken met andere gynaecologen, want die, die ene gynaecoloog die ik wat minder fijn vond, die zat heel erg op, echt, echt puur medisch feitelijk. Terwijl zij had ook ruimte voor een eh, stukje emotie en persoonlijk eh… dus allebei. Dus, dus het is niet alleen eh fysiek, het is ook emotioneel. Het is niet alleen… het is niet alleen een klein aspect. Het is eigenlijk een soort geheel. En als het lukt als professional om, om, om dat mee te nemen zonder dat je… dat je helemaal doordraaft natuurlijk, dat hoeft niet. Maar als het lukt om dat geheel mee te nemen, dat zou wel mijn tip zijn aan zorgprofessionals. Want dan, dan heb je dus contact van mensen tot mens en niet van arts tot patiënt. Want je bent namelijk geen patiënt, je bent iemand die heel blij is dat je zwanger bent en je krijgt een kind. En ja, daar kunnen allerlei dingen in gebeuren. En ja, het is heel goed om daar ook open en eerlijk in te zijn. Maar dat hoeft niet de boventoon te hebben. Ja, de basis is, zou vertrouwen moeten zijn. Dat het wel goedkomt. Dat zou ik wel eh het mooist vinden. Hele rare zin. Punt [lacht].”