Ervaringsverhaal: Emine wilde haar buik niet showen

Ja. Ja. Ja. Ik herken het wel alleen heb ik dan niet echt het gevoel of, dat ik mijn buik wil showen zeg maar, wil laten zien.

Want vanuit onze cultuur is het dan, dat je het eigenlijk beter bedekt, zeg maar. Dat het niet héél erg opvalt. Hè? Ik bedoel, mensen zien heus wel dat je zwanger bent. En hè, hoe je lichaamsvorm is veranderd. Maar ik merk wel nu, ehm, bij mijn dochtertje was ik in de winter voornamelijk zwanger, dus toen het best wel fris was. En ik kon toen meerdere lagen kleding over elkaar heen aantrekken en dan zag je mijn buik amper. Ehm, maar nu is het, het is nu heel warm. En, en als ik ergens een hekel aan heb, dan zijn het al die lagen kleding die je in de zomer moet aantrekken. Dus… ik ben op zoek gegaan naar ehm, makkelijk of loszittende kledingstukken waar ik dan ook niet twee of meerdere lagen aan hoef te trekken. Dus iets met lange mouwen en wat ook nog wat wijd was. Maar ik heb wel gemerkt dat dat heel lastig is en ehm, en ik heb ook gewoon truitjes aangeschaft. Ook echt zwangerschapstruitjes en ik ben dat wel gewoon gaan dragen. Zonder nog iets dus eroverheen. Dus je ziet wel heel duidelijk van oh dit is een, een zwanger iemand. Ja. Ja, het zij zo. Ja. Ik doe mijn best om het te bedekken en zo. Maar ik ga niet mij in duizend bochten wringen om het totaal zeg maar onopvallend te houden. Dat ook weer niet.  Het moet wel een beetje leefbaar blijven, zeg maar, voor jez-, voor mezelf.