Ervaringsverhaal: Christa wilde een ruggenprik

“Dus ik trok het gewoon niet. Ik kon het gewoon niet opvangen. En toe, nou, zijn we naar het ziekenhuis gegaan. En omdat ik een ruggenprik wilde, werd ik daar meteen aan de monitor gelegd. En, dan gaan ze eerste een halfuur, gaan ze dan de hartslag van de baby meten en de mijne. En… En dat halfuur duurt héél erg lang, kan ik je vertellen. En ik was geloof ik ook niet zo heel erg aardig. Want voor mijn idee lag ik daar al tweeënhalf uur voordat ze met de ruggenprik begonnen. En ja, dan kom je eerst binnen, dan moet alles uitgelegd worden en dat, dat duurt alleen al een halfuur, terwijl je als zwangere zoiets hebt van, of bevallende vrouw zoiets hebt van hè, ik heb erom gevraagd, doe dat ding erin en dan kunnen we daarna praten.

Nou ja, dat gaat andersom. Ze gaan eerst allemaal uitleggen wat alle risico’s zijn en nou dan aan die monitor een halfuur. En nou dan, toen uiteindelijk kreeg ik dan die ruggenprik. Dat is ook best lastig, want je moet in een… je moet helemaal bol of krom liggen. Zo, voorover. En dat ook terwijl je weeën hebt. En stil blijven liggen, want ze gaan natuurlijk in je rug lopen prikken. Dus dat was ook nog een… dat heeft ook best lang ook geduurd, voor zo’n…”

I: Voordat ze konden prikken?

“Ja, voordat ze, nou ja, voordat er uiteindelijk geprikt werd. Sowieso. Dat duurde best lang. Nou, toen moest ik nog even blijven liggen daar. Je moet ook op je zij liggen. Dat… Ik kon helemaal niks meer. Ik kon niet meer op mijn rug liggen, niet meer op mijn zij. Ik kon niet rechtop. Ik kon niet lopen. Ik denk, ik denk zet dat ding erin, ik wil even pauze. Ik wilde gewoon even pauze. Ja, dat heb je natuurlijk niet als je aan het bevallen bent. [lacht]. Ik wilde echt heel erg graag pauze.”