Ervaringsverhaal: Amanda was bang voor negatieve reacties op haar zwangerschap, maar het is haar meegevallen

”En we hebben het nog twee weken later denk ik, mijn vriend z’n ouders verteld. Eerst zijn moeder. Dat hebben we gedaan met een envelopje met de tweede echo erin, dacht ik. Ja, tweede echo. En zij was meteen blij.

Ze zag de … ze zag die foto’s en het was meteen [praat verrast]: “Ik word oma voor mijn 50e. Dit is geweldig!” En mijn vriend zijn vader, die schrok ook een klein beetje, maar die was daarna toch wel trots. En die heeft er ongeveer even lang over gedaan om te wennen als mijn moeder. En mijn vader was ons … ondertussen op zijn werk, die werkt in het buitenland. En toen hij terug was heb ik aan hem ook een foto laten zien van de echo en zijn reactie was ehm: “Cool.” [lacht] Dat was het. Ik had echt veel meer ge-, verwacht. Ik dacht: oh, die wordt boos, die wordt verdrietig. Maar het was gewoon ‘cool’ en toen was het oké. En ehm, mijn opa en oma die zijn er ook nog steeds en die waren ook meteen hartstikke blij dat ze nog een achterkleinkind zouden krijgen. En mijn vriend z’n opa en oma die waren natuurlijk ook meteen heel blij, want voor hun is het natuurlijk heel anders dan voor je eigen vader of moeder die horen. Dus alle steun was er. D’r was, … niemand heeft boos gereageerd. Het is hartstikke fijn gegaan. En nou, toen was het verder met school: zorg dat je het haalt.”