Voeden van en omgaan met baby

Bij meerdere vrouwen liep de borstvoeding niet goed. Bij sommigen was het opstarten moeizaam; bij anderen lukte het uiteindelijk helemaal niet en zij besloten te stoppen met borstvoeding (zie hieronder). Soms had de moeder onvoldoende productie of soms had het kindje (nog) niet voldoende kracht om uit de borst te drinken. Een vrouw vertelt dat het tongetje van haar kindje vastzat en daardoor lastig kon drinken. Zodra het tongriempje was doorgeknipt, dronk het kindje veel krachtiger en kwam de borstvoeding op gang. Om de borstvoeding op gang te brengen zijn veel vrouwen gaan kolven. Christa vertelt dat dit bij haar niet lukte, omdat de spanning te hoog was omdat haar kindje in het ziekenhuis lag. Sommigen hebben fingerfeeding gedaan of bijvoeding gegeven door middel van kunstvoeding, omdat het kindje afviel. Sommige vrouwen hebben de hulp van een lactatiedeskundige ingeschakeld. Andere dingen die vrouwen probeerden om de borstvoeding op gang te krijgen zijn de frequentie hoog houden, de borsten masseren en warm houden, theedrinken, oxytocine neusspray of andere medicatie (Domperidon) gebruiken.

Meerdere vrouwen hebben verteld over het moment dat ze stopten met borstvoeding. Sommigen zijn na enkele dagen in de kraamweek gestopt, anderen na een paar weken en weer anderen na een paar maanden. Voor veel vrouwen was de reden om te stoppen dat ze onvoldoende voeding hadden en het kindje te veel bijgevoed moest worden. De een omschrijft dit als dat het “niet meer reëel was”, de ander als dat de verhouding steeds schever werd. Anderen geven aan het hun kindje continu voeding wilde en dat ze het “niet meer trokken om er continu mee bezig te zijn”. Weer anderen benoemen dat op een gegeven moment de “investering te groot was”. Een vrouw geeft aan dat haar kindje liever de fles wilde, en dan sneller dronk. Een vrouw vertelt dat ze vlak na de geboorte in het ziekenhuis geen begeleiding kreeg bij de borstvoeding. Hierdoor had ze pijnlijke en kapotte tepels. En omdat haar kind wel goed uit een flesje dronk besloot ze te stoppen. Een andere vrouw vindt dat de kraamzorg haar twijfels over stoppen had moeten wegnemen en de knoop om te stoppen had moeten doorhakken.

Enkele vrouwen benoemen dat de druk van buiten om borstvoeding te geven groot is. Het niet geven van borstvoeding wordt niet geaccepteerd volgens sommige vrouwen. Men vindt dat je vrouwen vrij moet laten in hun keuze. Nu krijgen sommige vrouwen een schuldgevoel als ze geen borstvoeding geven. Sanne geeft aan dat zij gevoelig was voor de “borstvoedingsmaffia” toen zij twijfelde of ze door moest gaan met borstvoeding. Zij had het gevoel dat ze “gedwongen” werd om borstvoeding te geven. Dana geeft aan dat alle informatie over voeding draait om borstvoeding. Zij had graag vooraf meer informatie gehad over flesvoeding. Claudia heeft moeite met het schuldgevoel dat vrouwen wordt aangepraat als ze geen borstvoeding willen of kunnen geven.

Verschillende vrouwen hadden gekozen om flesvoeding te geven. Shamilla vertelt dat haar dochter moeite had met de ontlasting. Het leken “konijnenkeutels”. Via de huisarts en het consultatiebureau kreeg ze een laxeermiddel en stapte ze over op andere voeding. Toen Nathalie stuwing kreeg, kreeg ze twijfels of ze toch geen borstvoeding moest gaan geven. Uiteindelijk koos ze voor rust, omdat de borstvoeding bij haar eerste kindje niet wilde. Shamilla heeft in de kraamweek een keer geprobeerd om borstvoeding te geven. Dit gaf haar het gevoel dat ze juiste keuze had gemaakt en dat borstvoeding niks voor haar was.

Meerdere vrouwen benoemen dat zij het belangrijk vinden dat hun kindje zoveel mogelijk liefde en geborgenheid krijgt. Op verschillende manieren proberen zij die geborgenheid te geven. De een doet dat door hun kindje niet te laten huilen, de ander door het kindje in te bakeren en weer een ander door het kindje zoveel mogelijk te dragen. Enkele vrouwen geven aan dat zij proberen hun kindje te volgen of te lezen door te kijken wat het kindje nodig heeft. Carian zorgde in het begin voor weinig prikkels voor haar kindjes. In het begin was er alleen ruimte voor voeden, knuffelen, slapen en wandelen. Een vrouw benoemt dat zij op een kamer met haar kindje slaapt zolang zij borstvoeding geeft. Andere vrouwen hebben hun kindje op een gegeven moment op hun eigen kamer laten slapen. Hierdoor kreeg het kindje meer rust of voelde de moeder zich weer meer vrouw.