Familie en vrienden

Verschillende vrouwen geven aan dat de relatie met hun familie tijdens de zwangerschap niet veranderde. Voor anderen was dat anders. Inge vertelt bijvoorbeeld dat de band met haar familie sterker werd tijdens de zwangerschap. Een vrouw met hyperemesis gravidarum vertelt dat haar familie meelevend was; tegelijkertijd vond ze het lastig om aan haar familie te laten zien hoe het echt met haar ging en dat ze haar zwangerschap best pittig vond. Eén vrouw geeft aan dat een paar familieleden “niet echt blij” voor haar waren en kreeg ze van hen kritiek op haar keuzes. Dit leidde tot stress waarna ze besloot het contact met hen te vermijden. Enkele vrouwen vertellen dat de band met hun ouders veranderde. De een ervaarde meer afstand tot haar ouders tijdens de zwangerschap; terwijl Emine vond dat haar vader zorgzamer was. Een aantal vrouwen geeft aan dat de band met hun moeder tijdens de zwangerschap specialer werd. De band met de schoonmoeder werd voor de een beter, maar andere vrouwen kregen meer moeite met hun schoonmoeder.

Sommige vrouwen vertellen dat de relatie met hun (schoon)ouders en broers en zussen is veranderd door de komst van hun kind. Zo vertelt Claudia hoe mooi ze het vindt om te zien dat de generaties opschuiven en dat haar ouders door de komst van haar kind een nieuw doel in hun leven hebben. Een andere vrouw vertelt dat haar partner en zij zich nu pas realiseren hoeveel hun ouders voor hen hebben gedaan toen zij klein waren. Dit heeft geleid tot een intensere band met hun ouders. Andere vrouwen voelen met name met hun moeder extra raakvlakken.

Een aantal vrouwen vertelt dat vriendschappen er sinds de komst van hun kind anders uitzien. Ze hebben bijvoorbeeld minder contact of de contacten zijn anders. Marije vertelt dat ze sommige vrienden vaker ziet dan voorheen, en anderen juist minder vaak. Bianca vertelt dat het minder vaak komt van spontane bezoekjes dan voorheen. Verschillende vrouwen merken op dat de vriendschappen met vriendinnen met kinderen anders is dan met vriendinnen zonder kinderen. Nathalie en Hedwich vinden het bijvoorbeeld soms lastig dat hun vriendinnen zonder kinderen in een andere fase zitten dan zij, en dat vriendschappen daardoor anders zijn dan vroeger. Anne merkt dat ze de neiging heeft meer naar vriendinnen met kinderen te trekken dan naar vriendinnen zonder kinderen.

Meerdere vrouwen benoemen dat zij vanuit hun omgeving negatieve reacties en bemoeienis hebben ervaren bij keuzes die ze maakten of op persoonlijke omstandigheden. Deze ongevraagde adviezen en bemoeienissen vonden zij lastig en vervelend. Ze willen niet dat andere mensen dingen voor hen gaan bepalen. Shamilla vertelt bijvoorbeeld dat ze negatieve reacties kreeg als ze stond te roken. Andere vrouwen kregen negatieve reacties op hun (te) kleine huis, over hun kledingkeuze, op de timing van de zwangerschap, op de plek waar ze wilden bevallen of op hun keuze om te stoppen met werken. Vrouwen kregen niet alleen reacties op hun keuzes, maar ook over hun veranderende lichaam.

Een aantal vrouwen kreeg positieve reacties uit hun omgeving op hun zwangerschap. Anne vertelt hoe bijzonder ze zich hierdoor voelde tijdens haar zwangerschap. En Inge vertelt over de voorkeursbehandeling die ze van sommige mensen kreeg, waarvan ze vindt dat “je die verdient als je zwanger bent”. Marije benoemt dat mannen liefdevol reageerden; dat vond ze leuk. Andere vrouwen vertellen dat ze het leuk vonden als mensen uit de omgeving hun buik wilden aanraken, of wanneer ze grappige opmerkingen kregen over hun buik.

Naast de steun van de partner geven de meeste vrouwen aan dat ze ook steun hebben gekregen vanuit de naaste omgeving. Voor verschillende vrouwen zijn de ouders een belangrijke bron van steun. Sandra kon tijdens haar zwangerschap bijvoorbeeld altijd bij haar ouders terecht. Na de zwangerschap krijgen verschillende vrouwen steun van hun ouders doordat hun kind af en toe gaat logeren, zodat de moeders kunnen bijtanken. Sanne vertelt dat ze het fijn vond dat haar zusje voor haar klaar stond.