13 oktober 2022. Van 9 tot en met 15 oktober is het Baby Loss Awareness Week. Een week waarin internationaal wordt stilgestaan bij babysterfte en waarin overleden kindjes worden herdacht. Ook bewustwording staat in deze week centraal: bewustwording van de impact van het verliezen van een kindje, van het belang van rouwverwerking en van de noodzaak tot het verbeteren van zwangerschapsuitkomsten.
Gedurende deze week wordt iedereen die zich ertoe geroepen voelt uitgenodigd zijn/haar verhaal te delen rondom babysterfte. Door met elkaar ervaringen te delen over verlies en het omgaan hiermee kunnen we met zijn allen leren hoe we een ander (beter) kunnen steunen wanneer dit gewenst is.
Op het Childbirth Network vind je meerdere ervaringsverhalen over het verliezen van een kindje. In dit artikel lees je meer over wat een miskraam is en wat je kunt doen op het moment dat dit gebeurt. Ook kun je diverse ervaringsverhalen lezen en bekijken van vrouwen die een miskraam hebben meegemaakt. Er is op onze site nog niet geschreven over babysterfte in het algemeen.
Laura deelt haar ervaring na meerdere miskramen: “Ik heb nu drie miskramen gehad. In februari 2020 de eerste, in juli 2020 de tweede en in juni 2021 de derde. Die eerste twee waren vrij vroeg, na zeven weken. Het was een heftige ongesteldheid, ik was heel teleurgesteld, maar het voelde niet alsof ik een kindje had verloren. Bij de laatste miskraam was ik twaalf weken zwanger, we hadden het hartje al twee keer zien kloppen op de echo. Dat voelde echt alsof we al een eindje op weg waren. Alles zat er al aan, handjes, voetjes, vingertjes, teentjes. Het was wel de termijn dat je het aan mensen gaat vertellen. Ons zoontje wist ook al dat hij een broertje of zusje zou krijgen.”
Julia vertelt over de miskraam die ze had tussen haar eerste en tweede kind: “Ik stond er eigenlijk heel praktisch in. We hebben geen geschiedenis dat het voor ons moeilijk is om kinderen te krijgen en we hadden natuurlijk al een gezond kind. De natuur is zo wonderbaarlijk, als er iets mis is met een kindje, zorgt de natuur dat de zwangerschap stopt. Dat lost je lijf dan dus zo op en dat vind ik eigenlijk heel slim van je lijf. Het is wel verdrietig, want je moet je het beeld dat je hebt aanpassen.”
Indira verloor één kindje van de tweeling in haar buik: “Er is ook geen bloed ofzo geweest, helemaal niks, dat maakte ook wel een beetje angstig van, oh dus blijkbaar zat er iets levends in mij en is dat ook weer verdwenen maar ik heb dat echt niet gemerkt.”
Jolien zou na meerdere miskramen andere vrouwen die dit meemaken willen meegeven: “Blijf er niet alleen mee zitten, er zijn namelijk heel veel mensen die een miskraam hebben gehad. Ook als je niemand kent die een miskraam gehad heeft, kan het helpen om te praten, je voelt je dan minder alleen. Om er alleen mee te zitten vond ik het ergste. In eerste instantie had ik ook een schuldgevoel. Door erover te praten maak je dat gevoel kleiner, er is niets om je schuldig over te voelen.”
Op zondag 15 oktober om 19:00 uur (plaatselijke tijd) wordt de week afgesloten met de wereldwijde “wave of light” waarin kaarsjes als een golf van liefde worden aangestoken voor kindjes die moeten worden gemist. Ook wij steken zondagavond een kaarsje aan. Doe jij ook mee?
